Cine Clube Lar de Unta: Ciclo Oliver Laxe

Na última semana de xaneiro, e en colaboración co Concello de Betanzos, o Cine Clube Lar de Unta ten programado o 1° ciclo adicado a Oliver Laxe coa proxección das tes películas premiadas en Cannes e dúas das súas curtas. As proxeccións comenzarán o 24 de Xaneiro no cine Alfonseti con ‘Mimosas’, o 28 de Xaneiro no Lar de Unta ‘París#1’, da súa primeira etapa e ‘Salvaxe leva o seu tempo’ unha máis máis recentes rodada no Chanfaina Lab de San Sadurniño. O 30 de Xaneiro no Lar de Unta ‘Todos vós sodes capitáns’ e o 31 de Xaneiro no cine Alfonseti ‘O que arde’.

En tódolos filmes contaremos con convidados relacionados coas películas, entre eles Felipe Laxe, productor de Mimosas o día 24 no Alfonsati, Manolo González, un dos promotores do Novo Cimema Galego estará o 28 no Lar de Unta e Todos vós sodes Capitáns, o día 31, contará co protagonista do filme Amador Arias.

O Cine Clube LAR DE UNTA proxecta desta maneira o mellor cine dun dos directores de maior éxito de Galiza, Oliver Laxe, con un ciclo único que repasa a súa traxectoria e no que todas as proxeccións serán gratuitas.

Nas proxeccións haberá coloquio dos convidados co público para adentarse de maneira directa no traballo criativo de Oliver Laxe.

—————————-

1. MIMOSAS

VENRES 24 DE XANEIRO ÁS 20:00 NO CINE ALFONSETI DE BETANZOS (Praza Irmaos García Naveira).

Coa presentación e participación do coloquio co público de Felipe Laxe -Zeitun Films- productor. Entrada gratuita e para todos oa públicos até cometar aforo

2° filme.de Olkver Laxe premiado en Cannes.

Sinopse

Unha caravana acompaña a un ancián e moribundo Sheikh a Sijilmasa. A súa última vontade é ser enterrado xunto aos seus, pero a morte non espera e alcánzao mentres cruzan as escarpadas cumes do Atlas marroquí. Os caravaneros, temerosos da montaña, néganse a seguir transportando o cadáver. Ahmed e Said, dous buscavidas que viaxan coa caravana, din coñecer o camiño a Sijilmasa e ofrécense a levar o seu corpo ata alí. A esposa do Sheikh dubida, realmente coñecen o camiño?

Noutro mundo, paralelo e remoto, Shakib é escollido para viaxar ata as montañas onde se atopa a caravana. O seu labor é claro: ten que axudar aos improvisados caravaneros a chegar ao seu destino. Shakib tamén dúbida, é a súa primeira misión.

——————————–

2. SESIÓN CURTAMETRAXES: “PARIS#1” + “O SALVAXE LEVA O SEU TEMPO”.

Martes 28 de Xaneiro ás 20:00 no LAR DE UNTA, rúa Pescadería 3 Betanzos.

Coa introducción e participación no colóquio de Manolo González, un dos impulsores do Novo Cinema Galego e do Chanfaina Lab. Ex director da Axencia Galega do Audiovisual. Entrada gratuita e para todos os públicos até cometar aforo.

París #1 (2008)

A curta pola que se empezou a falar de Óliver Laxe en Galicia (moitos lembran aquel visionario post de Martin Pawley titulado “Viva Óliver Laxe!”, que enxergaba en 2008 a chegada do Novo Cinema Galego) é a primeira que rodou no noso territorio. A pesar do seu título, París #1 sitúase fisicamente nos Ancares e é un caderno de viaxe á aldea da familia materna do cineasta. Estampas dunha visita no verán con amigos, coa familia, con veciños, animais, paisaxe e, xa daquela, helicópteros contraincendios. Perfecta para ver despois previamente a O que arde e seguir gozando da ollada de Laxe sobre a súa xente cercana, sabendo que é coa perspectiva dun fillo de emigrantes en París.

O salvaxe leva o seu tempo (2018)

Esta pequena xoia foi rodada en 2017 cando Óliver Laxe foi un dos cineastas convidados ao Chanfaina Lab, un encontro-residencia de creadores audiovisuais que durante unha fin de semana teñen que rodar unha peza no concello de San Sadurniño. Laxe chegou e filmou esta fermosa peza con Nadia Acimi e unha grea de cabalos salvaxes. Na sinopse que vemos na web cóntase a intrahistoria desta curta, que Laxe define así: “Facer unha película é querer domar o salvaxe, capturalo. Este nos atrae e estimula: un mundo salvaxe, unha vida salvaxe, un amor salvaxe… Esta película é un retrato de seres indomables”.

—————————–

3. Todos vós sodes capitáns (2010)

Xoves 30 de Xaneiro ás 20:00 no Lar de Unta, rúa Pescadería 3, Betanzos.

Coa presentación e participación no colóquio de Brais Romero director da revista galega de cinema A CUARTA PAREDE. Entrada gratuita e para todos os públicos até completar aforo.

Datos e sinopse:

Coa súa primeira longametraxe, Todos vós sodes capitáns, o director fixo entrar o cinema galego por primeira vez, e non última, no Festival de Cannes. Foi seleccionado na Quincena de Realizadores e aslí levou o premio Fipresci da crítica internacional. Unha fazaña histórica que permitiu que o filme puidese verse nalgunhas salas comerciais, na súa versión orixinal en árabe, francés e español con subtítulos en galego. Nela Óliver Laxe ponse diante da cámara para rodar a súa experiencia nun obradoiro con nenos que viven nun fogar de acollida de menores en Tánxer, Marrocos.

—————————-

4. O QUE ARDE de Oliver Laxe

Venres 31 de xaneiro ás 20:00 no Cine ALFONSETI DE BETANZOS (Praza irmaos García naveira)

CLAUSURA DO CICLO – DETALLES DO EVENTO

Presentación do filme O que arde de Óliver Laxe, con posterior charla coloquio co protagonista Amador Arias. Versión orixinal en galego. Entrada gratuita para todos os públicos até cometar aforo.

SINOPSE

Ninguén espera a Amador cando sae do cárcere tras cumprir condena por provocar un incendio. Regresa á súa casa, unha aldea perdida das montañas lucenses, onde volverá convivir coa súa nai, Benedicta, a súa cadela Luna e as súas tres vacas. As súas vidas transcorren ao ritmo sosegado da natureza, ata que todo cambia cando un lume violento arrasa a zona.

2019: Festival de Cannes: Un Certain Regard – Premio do xurado.

Folk e Viño no Lar en Xaneiro

DIA 25-01-2019 , ás 21:00 horas no LAR DE UNTA

A Asociación Lar de Unta, en colaboración con ASMUBE (Asociación de Músicos de Betanzos), o colectivo Pesquedellas, e diversos produtores de Viño do Pais con denominación de Viño da Terra de Betanzos, vai organizar unha xornada mensual de FOLK e VIÑO DO PAIS no seu local sito en Rúa Pescadería 3 entre xaneiro e maio de 2020, podendo ver na páxina web da Asociación os días exactos.

Nesta actividade convertiremos o Lar de Unta na típica adega do pais na que teremos unha actuación folk e a continuación serviremos viño dunha das adegas con denominación de Viño da Terra, neste primeiro evento será Adegas Lorenzo Bescansa. Como en calquera adega do viño do pais os asistentes poderán levar os manxares que desexen para acompañar a bebida, sendo que o custe do viño será a escote. A actividade estará aberta a socios ata completar un aforo de 50 persoas, 10 dos cales serán cedidos aos músicos que interveñan.

O primeiro evento será o vindeiro sábado 25 de xaneiro á partires das 21:00 horas e dado o aforo limitado pregaríamos aos socios interesados en apuntarse que o comunicaran con data límite do venres 17 de xaneiro de 2020. En caso de quedar postos vacantes abrirase á posibilidade de que concurran non socios.

Cine Clube Lar de Unta: “Sempre Xonxa” . Día 19 de decembro ás 20:00 horas

MELLOR CINE GALEGO, EN BETANZOS CO LAR DE UNTA

Sempre Xonxa e un ciclo adicado a Oliver Laxe serán as propostas do Cine Clube LAR DE UNTA para decembro e xaneiro.

Cúmprense 30 anos da estrea de tres filmes icónicos, Sempre Xonxa de Chano Piñeiro, Urxa de Carlos Piñeiro e Continental de Xabier Villaverde. As tres primeiras cintas comerciais galegas encadradas no chamado proxecto Cine Galicia. Para conmemorar ese fito, o Cine Clube LAR DE UNTA proxectará o 19 de decembro Sempre Xonxa coa introducción do cineasta Marcos Nine que participará tamén do coloquio posterior.

En xaneiro, e en colaboración co Concello de Betanzos, o Lar de Unta ten programado o 1° ciclo adicado a Oliver Laxe coa proxección das tes películas premiadas en Cannes e unha das súas curtas. As proxeccións serán o 24 de Xaneiro no cine Alfonseti ‘Mimosas’, o 28 de Xaneiro no Lar de Unta ‘París#1’+ ‘O salvaxe leva o seu tempo’, o 30 de Xaneiro no Lar de Unta ‘Todos vós sodes capitáns’ e o 31 de Xaneiro no cine Alfonseti ‘O que arde’.
En tódolos filmes contaremos con convidados relacionados coas películas, entre eles Felipe Laxe, productor de Mimosas e Todos vós sodes Capitáns ou Amador Arias, protagonista de O que arde que estará na proxección e o coloquio o día 31.

O Cine Clube LAR DE UNTA proxecta desta maneira o mellor cine galego de antes e de hoxe, os precursores e os mellores éxitos actuais de Oliver Laxe nun ciclo único en Galicia e todas as proxeccións gratuitas.

O Cine Clube LAR DE UNTA, que comenzou hai tres meses a actividade con un notábel éxito de público, tenta recuperar o espírito dos cine clubes dos anos 70 e 80 coa participación nas proxeccións de persoas responsábeis dos filmes, directores, productores, actores ou especialistas da temática da película tanto para a presentación como para os coloquios posteriores aos pases.En cada sesión aspersoas asistentes atopan nos asentos unha ficha técnica coa sinopse e os principais datos do filme. Até obde agora, a depredación urbanística, as músicas do mar e a memoria histórica foron as temáticas das proxeccións.

Desde Decembro e Xaneiro, o Cine Clube LAR DE UNTA dará un salto cualitativo para a súa consolidación en Betanzos coa proxección dunha das principais cintas da história do cine galego, Sempre Xonxa e co ambicioso ciclo adicado á obra de Oliver Laxe por vez primeira en Galiza.

A posta en marcha do Cine Alfonseti e o nacimento deste cine clube convirten a Betanzos nunha cidade de cine onde ámbalas propostas, a intitucional e a asociativa deben convivir e colaborar como o van a facer no ciclo de Oliver Laxe para beneficio d@s betanceir@s.

Xantar de Nadal da Asociación Lar de Unta

Como todos os anos vaise organizar o tradicional xantar de Nadal por parte da Asociación Lar de Unta.

A celebración do mesmo será o día 15 de decembro no local da Asociación a partires das 14:00 horas, e poderemos compartir un menú típicamente navideño sendo gratuito o convite para os socios á comida con viño estándar e os refrescos.

A data límite para apuntarse será o 9 de decembro de 2019 comunicándollo a calquera membro da xunta directiva ou a traverso do mail oficial lardeunta@lardeunta.org

Bo Nadal para todos e que o ano vindeiro sexa moito mellor para todos.

Cine Clube Lar de Unta: “CAMILO. O ULTIMO GUERRILLEIRO DE GALICIA”

O Cine Clube Lar de Unta programa para este mes a película CAMILO, O ÚLTIMO GUERRILLEIRO DE GALICIA.

Será na quinta feira, xoves 21 de novembro no LAR DE UNTA  rúa Pescadeía 3 de Betanzos e con entrada de balde.. Unha nova proposta de cinema de calidade feito en Galiza e coa posibilidade de interactuar con autores/as das obras audiovisuais. Neste caso un traballo de fin de carreira da UDC valorado con un sobresaínte e diversos prémios e excelentes valoracións da crítica.


O 21 estarán con  nós Alba Sánchez (Directora), José Pirola (fotografía) e Miguel García (Guionista) para o coloquio posterior ao pase da película.


Camilo: o último guerrilleiro de Galicia é un documental interactivo que expón a vida de Camilo de Dios, o último guerrilleiro que queda vivo en Galicia. A través da súa historia pretendemos recuperar a memoria histórica da guerrilla antifranquista: loitador da memoria e historia viva, Camilo é a única testemuña que pode dar voz a tantas e tantos que, coma el, arriscárono todo pola xustiza e a liberdade. Unha visión da história recente da posguerra e da represión franquista desde a visión dun dos protagonistas da loita contra a dictadura: Camilo de Dios.   Máis info en: www.oultimoguerrilleiro.com

Samaín no Lar de Unta

Atención o vindeiro día 1 de novembro celebramos o Samaín, podedes apuntarvos de voluntarios para o obradoiro de cabazas ás 18.00 horas.

Esa noite como de costume teremos no local o tradicional magosto con churrrasco a partires das 20: 30 horas.

Un saúdo a todos.

Conferencia : OS GALAICOS por André Pena Granha

CONFERENCIA: OS GALAICOS

O vindeiro Sábado 26 as 19.30 horas a Asociación gastronómica, cultural, xuvenil e deportiva LAR DE UNTA de Betanzos organiza a conferencia impartida polo historiador André Pena Granha sobre os Celtas en Galiza. A conferencia estará presentada polo profesor Bieito Lorenzo Penela do Lar de Unta.

PORAndré Pena Granha é Doutor en Arqueoloxía e Historia Antiga pola Universidade de Santiago de Compostela, desde 1987 traballa como historiador, arqueólogo e arquiveiro do concello de Narón. Isto permitiulle realizar o estudo, factográfico, inter e multidisciplinar, de longa duración, antes, durante, e logo da dominación romana dunha comarca: “A Terra de Trasancos”.

Foi secretario de organización de tres congresos internacionais Os Celtas da Europa Atlántica I, II, III; e, tamén secretario de organización do I Congreso del Instituto de Estudios Celtas Etnoarqueologia de los Celtas en Hispania;. Pena Graña é o actual decano do Instituto Galego de Estudos Célticos. Activo defensor da civilización celta, de Galicia como berce dos celtas da Europa atlántica, restaurou, con base epistémica, os estudos celtas eliminados en Galicia trala guerra civil.

A súa aproximación con metodoloxía inter e multidiscipliar á arqueoloxía e á etnografía, creou un novo método que permite identificar institucións na prehistoria, unha nova rama da arqueoloxía, que vén enriquecer as xa existentes, desenvolvida na súa tese doutoral Treba e Territorium, chamada por Venceslás Kruta “Arqueoloxía Institucional”. Ten colaborado tamén nos cadernos do Anuario Brigantino.

O profesor Pena é autor dunha extensa obra e numerosas publicacións tanto de estudos históricos da comarca de Ferrolterra como de importantes traballos arredor do celtismo editados en varios idiomas, do que é un dos máis importantes expertos a nível internacional.

Temos pois unha interesante conferencia sobre as orixes celtas dos galegos o próximo sábado ás 19:30 no Lar de Unta, rúa Pescadería 3, Betanzos. A entrada, de balde.

Cine Clube Lar de Unta : “DOS GAITEIROS DO MAR”

DOS GAITEIROS DO MAR
CINE CLUBE LAR DE UNTA

O vindeiro mércores 23 de outubro teremos a proxección da segunda película pola noso cine clube Lar de Unta. Contaremos cun dos directores do filme, o polifacético autor Xurxo Souto, que nos ilustrará sobre a película e poderemos charlar posteriormente sobre multitude de cuestións.

Di Xurxo que o 23 “levaremos o mar do Morrazo e de Namibia ao mar de Betanzos, un mar fondo noutrora que hai que lembrar para a memória colectiva”. Así pois, no LAR DE UNTA, Dos Gaiteiros do Mar, mercores 23 ás 20:30! Medre o mar!!

Mércores 23 ás 20:30 coa presenza dun dos directores, Xurxo Souto, que virá cargado de sorpresas. Entrada de balde até completar aforo.

Datos do filme:
Ano / País:
2015 / Galiza
Título orixinal:
Dos gaiteiros do mar
Guion
Xurxo Souto, Daniel Lavesedo
Productora
Borneira Audiovisual / GZ Música

Sinopse:
Manuel Sotelo, “Manoliño de Donón”, sempre quixo ser gaiteiro. Aos 18 anos estivo a punto de cumprir o seu soño, tocar no palco do Carnaval de Hío. Pero xusto unha semana antes tivo que ir embarcar. Ao longo da súa vida profesional pescóu, é dicer, tocóu, tamén en Uruguay, Terranova ou nas Malvinas. Agora, xubilado, 40 anos despois vai cumprir o seu soño de xuventude co seu compañeiro de entonces, Lito de Pinténs e vai a actuar nun dos palcos do Carnaval de Hío…

O CINE CLUBE LAR DE UNTA PROXECTA O DÍA 23 “DOS GAITEIROS DO MAR” DE XURXO SOUTO.

Asistirá o director do filme.

Xurxo Souto codirixe xunto a Marín Rodas o documental Dos gaiteiros do mar, unha fita que recupera a memoria dos mariñeiros-gaiteiros que se embarcaron nos anos sesenta e setenta con destino ao Gran Sol, a Terranova, a Namibia. A eses e outros moitos lugares levaron a nosa música. Xurxo presentará o documental o mércores 23 de outubro no Cine Clube LAR DE UNTA ás 20:30. A entrada, de balde até completar o aforo.

“Tocaron a gaita en Terranova, en Namibia, no mar do Carburo; fixeron música mestiza e cosmopolita mesmo antes de que existisen esas palabras”. Así resume Xurxo Souto a historia de Dos Gaiteiros do mar, o documental producido por Borneira Audiovisual que codirixe xunto a Martín Rodas e que se proxectará o mércores 23 no Cine Clube LAR DE UNTA coa presenza do próprio Xurxo Souto. Nesta fita recupérase o relato dos gaiteiros-mariñeiros que nos anos sesenta e setenta embarcaron cara ao Gran Sol. As voces que recolle o documental pertencen a Manuel Sotelo (Manoliño De Donón) e Lito de Pinténs. A súa historia é a historia da música tradicional lonxe da terra, das gaitas máis alá da terra firme , alén do noso horizonte. Eles son os gaiteiros do mar deste documental que, segundo Souto, servirá para provocar a “descuberta dun mundo” que descoñecemos na Galicia. “Hai gaiteiros do mar que non coñecemos, dos que non sabemos nada. Ben seguro que despois deste documental, descubriremos moitos máis”, sinala Xurxo Souto.

“Tocaron a gaita en Terranova, en Namibia, no mar do Carburo; fixeron música mestiza e cosmopolita mesmo antes de que existisen esas palabras”. Así resume Xurxo Souto a historia de Dos Gaiteiros do mar

“Pouco se ten falado dos gaiteiros do mar”. Talvez, esa frase pronunciada polo Peix de Aldán, foi a mecha. Acabou por prendela a aparición dunha cinta histórica, un vello casete que resumía co play o son das gaitas sobre o mar. “Rubén Bastón trouxo ao programa Mil Ribeiras da Radio Galega un casete gravado no Gran Sol, no que se escoitaba o son da gaita mesturado cos motores do barco e con toda as armonías do mar; unha marabilla”, lembra Souto. Esa gravación, titulada Nos mares do Gran sol, resulta ser unha sorte de long-play na que se escoita a gaita de Manoliño de Donón, o tamboril de Feliciano de Donón e o bombo de Manuel Martínez Santomé. Os tres marcharan ao Gran Sol, embarcados no Ría de Aldán e unha noite, Santomé, xefe de máquinas do barco, afanouse por gravar a repichoca. Era 1974.

“Ao escoitar a cinta, que nos pasou Xurxo, a min impactoume eses momentos en que están todos tocando e de súpeto para a música. Eran os golpes do mar o que interrompían. As ondas facíanlles perder o equilibrio. Cando máis capeaba, máis tocaban”, explica Daniel Lavesedo, guionista do documental. “É que eles tocaban nos momentos nos que non se podían fanear, con mal tempo, con ondas de metros e metros”, completa Xurxo Souto, quen coñeceu a importancia de levar os gaiteiros ao mar grazas á preparación do seu libro Contos do mar de Irlanda (Xerais, 2014). Nese título Souto descubriunos aos terrícolas, “o prodixioso saber gremial do mar”. “Os terrícolas non sabemos nada do mar e, no fondo, o mar é a única industria futura que nos vai quedar, que non podemos perder. Poderán deslocalizar Inditex totalmente ou poderán trasladar a Citroën, pero o mar é o que sempre nos vai quedar. E aínda así, a nosa educación baséase na terra. Non sabemos nada”, reflexiona Souto.

Para superar ignorancias e recuperar memorias, Xurxo Souto publicou este libro que o levou a querer descubrirnos a historia destes gaiteiros do Hío, Manoliño e Lito, que embarcaron coas súas gaitas e levaron a música tradicional desta terra a través das correntes mariñas, dende o Gran Sol até Namibia, durante anos de ir ao mar.

O carnaval do Hío

O documental sabe a Terranova e ao Gran Sol. Tamén a Namibia. Mais, sobre todo, sabe e soa ao Morrazo. Porque no Hío e Aldán comeza todo

O documental sabe a Terranova e ao Gran Sol. Tamén a Namibia. Mais, sobre todo, sabe e soa ao Morrazo. Porque no Hío e Aldán comeza todo. Naqueles lares, medraron Manoliño de Donón e Lito de Pinténs. Alí aprenderon a tocar a gaita e alí deveceron, xa na adolescencia, con subir ao Palco de Nerga, no Carnaval do Gaiteiro do Hío. Pero o mar roubolles a posibilidade. Cumpría embarcar. “A min sempre me gustou a gaita e sempre quixen tocar no Carnaval. Pero poucos días antes, tiven que marchar para o Gran Sol. Houbo que embarcar e xa non puiden”, lembra o propio Manoliño de Donón, un dos protagonistas do documental. “Tocar no Carnaval do Hío era unha das máximas aspiracións para un gaiteiro, unha festa de gran tradición, de gran interese. Debiamos ter 16 ou 17 anos… por aí. Pero é o que ten mariñeiro. A Manuel chamárono e marchou para embarcar. Estivo máis de vinte anos no mar, nunca puido tocar no Hío”, lembra Lito, quen tamén estivo nas cubertas durante tres anos tras rematar a mili.

“A vida de mariñeiro de verdade foi a de Manuel, a miña foi curta, estiven tres anos en barcos” sinala Lito, quen sempre embarcou coa gaita no medio da equipaxe. “É que era un compañeiro máis na tripulación, servíanos de entretemento, para desconectar do traballo, para escoitar música naqueles días nos que non pescabas”, sentencia o propio Lito. Para Manuel, a historia coa gaita foille semellante. “A min algún patrón me dixo aquilo de que sen a gaita, eu non subía ao barco”, rememora Manolito.

No Carnaval do Hío comezou unha frustración. E no Carnaval do Hío, corenta décadas despois, tamén rematou. Porque neste 2015, foi Xurxo Souto quen argallou para suturar a ferida. Reuniunos para que puidesen tocar xuntos. E non contento coa emenda, quixo deixar testemuño. Para eso enredou a Gzmusica.com, que se implicaron decontado na gravación da actuación primeiro e, despois, na rodaxe e montaxe do documental.

“Este é un documental horizontal, todos somos directores no fondo. E fixémolo con moito cariño e humildade… Ás veces, o audiovisual chega aos sitios arrasando e nós fomos ao Hío cunha tremenda humildade. Porque o Carnaval do Hío é a súa festa e nós falamos coa comisión, con moito agarimo para que eles puidesen tocar e nós gravar”, explica Xurxo Souto. E alí, sobre o Palco, corrixiuse a historia destes gaiteiros do Mar. E tamén se gravou unha parte central deste documental.

As cousas do mar

“As cousas do mar non se contan na terra”. Esta máxima, do Machín de Muxía, tírase do libro Contos do mar de Irlanda. Mais ningunha máxima está libre de sucumbir á emenda. Sobre todo cano ten máis de fraude ca de lema. Iso é algo que ten claro tanto Xurxo Souto coma os seus compañeiros de equipo. “Non é certo iso de que as cousas do mar quedan no mar. Os mariñeiros queren e poden contar as súas historias, historias que importan. Só hai que querer escoitalas, preguntar. Eles quererán contalas se a xente lles dá valor”, sinala Daniel Lavesedo, quen engade que “eles en moitos caso non lles dan o valor que teñen as súas vivencias porque as viviron no día a día, pero son cousas fóra do común.”

Nas vivencias, o documental atopa outro dos seus piares. “Pasamos horas con eles, gravando, fomos as súas casas”, sinala Lavesedo sobre un documental na que as voces e as historias pertencen, ademais de a Manoliño de Donón e a Lito de Pinténs, a Feliciano de Donón, Manuel Martínez Santomé e mesmo ao Peix de Aldán, o encargado de poñerlle a voz en off á fita.

Concertos por radio

“Faciamos concertos a distancia en realidade. Porque nós tocabamos coa radio conectada a outros barcos, tamén escoitaban a nosa música, estabamos así sempre máis acompañados”

Manoliño de Donón levou a música tradicional do Morrazo polo mundo adiante. Sobre os barcos, entre as redes, do Gran Sol a Namibia. Ao seu carón, viaxaba a súa gaita. Tocaba cando podían e cando non podían facer outra cousa. Ás veces, a música sucaba os mares, non quedaba nos camarotes. Chegaba a outros barcos, en auténticas foliadas atlánticas. “Faciamos concertos a distancia en realidade. Porque nós tocabamos coa radio conectada a outros barcos, tamén escoitaban a nosa música, estabamos así sempre máis acompañados”, lembra un Manoliño que en Walvis Bay, Namibia, sorprendeu tamén coa súa gaita. “Pasamos alí un fin de ano e convidáronnos a tocar nunha discoteca, na festa de noitevella. O dono era un portugués e quixo que actuásemos. Non o podo dicir seguro, pero vaia… Foi a primeira vez que toda aquela xente escoitara unha gaita na súa vida.” Probas para defender esa tese non lle faltan. Porque na alfándega, viuse na obriga de tocala diante dos funcionarios fronteirizos. Eles non recoñecían un instrumento, sospeitaban unha arma. “Waepon, weapon”, berrábanlle, talvez asustados, perante o inaudito. Xamais viran tal cousa. Quizais non a volveron ver.

“Comezamos a tocar na discoteca, que era un sitio grande. De súpeto, ateigouse a pista de baile… Eran todos galegos, non os coñeciamos, pero estaban alí. Sempre hai galegos a onde vaias. Foi moi emotivo”

Lito, pola súa banda, tamén ten lembranzas de momentos emocionantes que viviu co fol da gaita baixo o brazo. Ao outro lado do océano, no Atlántico Norte, tocou polas rúas de Saint Pierre et Miquelon, unha pequena illa situada fronte ás costas de Terranova. “Era Nadal e tocamos polas rúas, cheas de neve. De súpeto tiráronnos, o que pensabamos que era un ladrillo. Deixamos de tocar, pensando que estabamos a molestar. Pero non era ningún ladrillo, era unha caixa de bombóns que nos guindaran dende un convento de Monxas”, explica un Lito que, ao igual que Manoliño, chegou a cativar unha audiencia inesperada nunha discoteca. Neste caso, en San Xoán de Terranova. “O noso capitán era amigo dun canario que tiña alí un local. Visitounos no barco xusto cando andabamos a tocar. Pediunos que foramos a súa discoteca a tocar, nos dixémoslle que non era boa cousa, que só tiñamos a gaita e que as pandereitas eran improvisadas, que estaban feitas con chapas”. Ao final, accederon a baixar do barco, a enfrontarse ao público.“Comezamos a tocar na discoteca, que era un sitio grande. De súpeto, ateigouse a pista de baile… Eran todos galegos, non os coñeciamos, pero estaban alí. Sempre hai galegos a onde vaias. Foi moi emotivo”, conclúe Lito.

Saída aos Cogumelos

2019-10 Cartace Cogumelos

A Asociación Lar de Unta prepara unha saída aos cogumelos para o día 19 de outubro.

Quedaremos no Bar Vazquez (Rúa Saavedra Meneses – Betanzos) ás 10:30 horas para dende alí achegarnos ao sitio de recollida compartindo os vehículos entre os participantes.

Posteriormente voltaremos ao local pola tarde e prepararemos a partires das 20.00 horas os cogumelos, dando posteriormente boa conta deles nunha cea aberta aos participantes no evento.

Coñecer Galiza – Saída a Valdoviño e Ferrolterra 2019

Como todos os anos, a Asociación Lar de Unta está a organiza un evento de coñecemento do noso pais. Este ano nos desplazamos á zona de Valdoviño e Ferrolterra. Se celebrará os días 11, 12 e 13 de outubro, sendo ao aloxamento no Camping Valdoviño, dende onde nos moveremos para coñecer toda a comarca.

O sábado visitaremos Vilarrube, Cedeira e Cariño e a súa costa.

O domingo visitaremos Covas e a súa contorna.